Według definicji prawa budowlanego budynek zamieszkania zbiorowego to budynek, w którym przez jakiś krótki czas mieszka określona grupa osób. Takim budynkiem może być hotel, motel, pensjonat, schronisko lub internat albo dom studencki. Taki budynek zamieszkania zbiorowego musi być zbudowany według określonych zasad. Budynek zamieszkania zbiorowego może być także budynkiem użyteczności publicznej. Wynika to z faktu, że budynkiem użyteczności publicznej mogą być budynki socjalne, podlegające danym instytucjom. Dla przykładu hotel, motel, dom starców, dom dziecka czy zakład karny to budynki użyteczności publicznej ale i także budynki zamieszkania zbiorowego. Natomiast schronisko młodzieżowe czy internat to już budynki podlegające zasadom budynkom zamieszkania zbiorowego.
Obiekty zamieszkania zbiorowego podlegają wymaganiom szczegółowo opisanym w ustawie. Przede wszystkim, do wejść takich budynków muszą prowadzić dojścia i dojazdy o szerokości minimum 1,5 metra. W budynku należy zastosować rozwiązania umożliwiające korzystanie z niego osobom niepełnosprawnym. Obiekt powinien też zostać wyposażony w indywidualną lub centralną instalację ciepłej wody. Nie może zabraknąć w nim sprawnie działających instalacji: telekomunikacyjnej, wodociągowej, kanalizacyjnej i wentylacyjnej.